Herkes yeni şeylere hayran. Eğer bir seçeneğiniz varsa, bunlardan hangisini istersiniz? Yeni bir arabayı mı, yoksa eskisini mi?  Eski bir bilgisayarı mı, yoksa yenisini mi?

Çoğumuz yeniyi tercih ederiz. Peki yenisini aldığımızda ne yaparız? Eve gider, onunla vakit geçirip tanımakta heveslenip, hakkında öğrendikçe öğreniriz.

Aynı şekilde İsa Mesih’e iman etmiş olan her kimse ‘Yeni Antlaşma halkının’ bir parçası olmuştur nitekim bu terimin anlamını çözmekte hevesli olmalı.  Yeni Antlaşma Halka dahil olmanın ne demek olduğunu, bu antlaşmada kiminle yapılmış ve kime ait olduğumuzu öğrenmeliyiz.   Bu yeni antlaşma da ayrıcalıklarımız ve sorumluluklarımız var.

Bu nedenle İsrail halkına de ki, ‘Egemen RAB şöyle diyor: Ey İsrail halkı, sizin hatırınız için değil, gittiğiniz uluslar arasında kirlettiğiniz kutsal adımın hatırı için bunları yapacağım.  Uluslar arasında kirlenen, onlar arasında kirlettiğiniz büyük adımın kutsallığını göstereceğim.  Onların gözleri önünde kutsallığımı sizin aracılığınızla kanıtladığımda, uluslar benim RAB olduğumu anlayacaklar.  Egemen RAB böyle diyor.  Sizi uluslar arasından alacak, bütün ülkelerden toplayıp ülkenize geri getireceğim.  Üzerinize temiz su dökeceğim, arınacaksınız.  Sizi bütün kirliliklerinizden ve putlarınızdan arındıracağım.  Size yeni bir yürek verecek, içinize yeni bir ruh koyacağım.  İçinizdeki taştan yüreği çıkaracak, size etten bir yürek vereceğim.  Ruhumu içinize koyacağım; kurallarımı izlemenizi, buyurklarıma uyup onları uygulamanızı sağlayacağım.’

(Hezekiel 36:22-27) 
‘İsrail halkıyla ve Yahuda halkıyla yeni bir antlaşma yapacağım günler geliyor’ diyor RAB.  ‘Atalarını Mısır’dan çıkarmak için ellerinden tuttuğum gün onlarla yaptığım antlaşmaya benzemeyecek.  Onların kocası olmama karşın, bozdular o antlaşmamı’ diyor RAB.  ‘Ama o günlerden sonra İsrail halkıyla yapacağım anltaşma şudur’ diyor RAB, ‘yasamı içlerine yerleştirecek, yüreklerine yazacağım.  Ben onların Tanrısı olacağım, onlarda benim halkım olacak.  Bundan böyle kimse komşusunu ya da kardeşini ‘RAB’bi tanıyın’ diye eğitmeyecek.  Çünkü küçük büyük hepsi tanıyacak beni’ diyor Rab.
(Yeremya 31:31-34)

Ayrıcalıklarımız:

Bağışlanma, Kutsal Ruh ve yeni yürek (yani itaat etme gücü ve isteği) almak ve Tanrı’yı tanımak.  Bu son ayrıcalık üzerinde biraz duralım. Tanrı’yı tanırız diyoruz .   Peki ne demektir bu?

‘Sonsuz yaşam, tek gerçek Tanrı olan seni ve gönderdiğin İsa Mesih’i tanımalarıdır.’
(Yuhanna 17:3)

1. Sonsuz yaşama sahip olmaktır

‘Evet, sizin de bizlerle paydaşlığınız olsun diye gördüğümüzü, işittiğimizi size duyuruyoruz.  Bizim paydaşlığımız da Baba’yla ve Oğlu İsa Mesih’ledir.’ 
(1 Yuhanna 1:3)

2. Tanrı’yla bir paydaşlık içinde yaşamaktır

İsa Mesih’i Rab olarak kabul etmiş olan herkes Tanrı’yla yakın bir ilişkiye sahiptir.  Bu ilişke du bulunan herkes O’nunla konuşur, O da onlarla konuşur.  O’nun halkı O’nu sever, O’na itaat eder ve güvenir.  O’nu hoşnut etmeyi, O’nun ‘aferin’i duymayı ister.

Tanrı’nın halkı olarak sadece Oğul ve Baba değil, Kutsal Ruh’u da tanırız.  

‘Tanrı’nın Ruhu’yla yönetilenlerin hepsi Tanrı’nın oğullarıdır.  Çünkü siz yeniden korkuya sürükleyecek kölik ruhunu almadınız, oğulluk ruhunu aldınız.  Bu ruhla, ‘Abba, Baba!’ diye sesleniriz.  Ruh’un kendisi, bizim ruhumuzla birlikte, Tanrı’nın çocukları olduğumuza tankıklık eder.’
(Romalılar 8:14-16)

Yani kısacası Kutsal Ruh bizi yönetir, bizi Baba’ya yaklaştırır.   

‘Bunun gibi, Ruh da güçsüzlüğümüzde bize yardım eder.  Ne için dua etmemiz gerektiğini bilmeyiz, ama Ruh’un kendisi, sözle anlatılamaz iniltilerle bizim için aracılık eder.’
(Romalılar 8:26)

Kutsal Ruh dua konusunda bize yardımcı olmaktadır.  Yani Tanrı’yla olan ilişkimizde bile bir ‘yardımcımız’ var.

Sorumluluklarımız

Tanrı halkı olarak da sorumluluklarımız var.  Bir çok taneden 4’ü üzerine yoğunlaşalım:

1. Birbirimizi sevmeliyiz

‘Sevginin ne olduğunu Mesih’in bizim için canını vermesinden anlıyoruz.  Bizim de kardeşlerimiz için canımızı vermemiz gerekir.  Dünya malına sahip olup da kardeşini ihtiyaç içinde gördüğü halde ondan şefkatini esirgeyen kişide Tanrı’nın sevgisi olabilir mi?  Yavrularım, sözle ve dille değil, eylemle ve içtenlikle sevelim.’
(1 Yuhanna 3:16-18)
‘Sevgili kardeşlerim, birbirimizi sevelim.  Çünkü sevgi Tanrı’dandır.  Seven herkes Tanrı’dan doğmuştur ve Tanrı’yı tanır.  Sevmeyen kişi Tanrı’yı tanımaz.  Çünkü Tanrı sevgidir.  Tanrı biricik Oğlu aracılığıyla yaşayalım diye O’nu dünyaya gönderdi, böylece bizi sevdiğini gösterdi.  Tanrı’yı biz sevmiş değildik, ama O bizi sevdi ve Oğlu’nu günahlarımızı bağışlatan kurban olarak dünyaya gönderdi.  İşte sevgi budur.  Sevgili kardeşlerim, Tanrı bizi bu kadar çok sevdiğine göre biz de birbirimizi sevmeye borçluyuz.’
(1 Yuhanna 4:7-11)
‘Çocuklar!  Kısa bir süre daha sizinleyim.  Beni arayacaksınız, ama Yahudilere söylediğim gibi, şimdi size de söylüyorum, benim gideceğim yere siz gelemezsiniz.  Size yeni bir buyruk veriyorum: Birbirinizi sevin.  Sizi sevdiğim gibi siz de birbirinizi sevin.’
(Yuhanna 13:33,34)

Yazılmış olduğu gibi sadece sözle değil, eylemle ve içtenlikle birbirimizi sevmeye sorumluluğuz.  İsa bizi sevdiği kadar (başkasının iyiliği için kendini feda edecek kadar) sevmeliyiz. 

2. Birbirimizi bağışlamalıyız

‘Birbirinize karşı iyi yürekli, şefkatli olun.  Tanrı sizi Mesih’te bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın.’
(Efesliler 4:32)
‘Birbirinize hoşgörülü davranın.  Birinizin ötekinden bir şikayeti varsa, Rab’bin sizi bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın.’
(Koloseliler 3:13)

Yeni antlaşma halkında küs olayı bitmiş, intikam kavramı kalkmıştır.  Bağışlamak demek kardeşimizin ‘borcu’ saymamak demek.  Neden?  Çünkü Tanrı bizi bağışladı.  Bu demek Tanrı anlayaşımız kültürümüzden, huyumuz veya eğilimimizden daha önemli ve baskın çıkmalıdır.

3. Birlikte paydaşlık içinde yaşamalıyız

‘Birbirimizi sevgi ve iyi işler için nasıl gayrete getirebileceğimizi düşünelim.  Bazılarının alıştığı gibi bir araya gelmekten vazgeçmeyelim; o günün yaklaştığını gördükçe birbirimizi daha da çok yüreklendirelim.’
(İbraniler 10:24,25)

Bir araya gelmek Yeni Anlatşma halkının önemli bir sorumluluğudur.  Bundan vazgeçmek günahtır.  Ayrıca bir araya geldiğinde bencil olarak değil, ‘hani benim ihtiyacımı karşılasınlar, beni sevsinler’ denmiyor.  Kardeşlerin iyi işler yapmalarını ve kardeşleri sevmeleri için biz nasıl yardım edilebilir?  İbadet için bir araya gelmeden bunlar düşünülüp etraftakiler toplanmaya özendirilmeli.

4. Birbirimize artık yalan değil daima gerçeği söylemeliyiz

‘…gerçek doğruluk ve kutsallıkta Tanrı’ya benzer yaratılan yeni yaradılışı giyinmeyi öğrendiniz.’
(Efesliler 4:25)
‘Birbirinize yalan söylemeyin.  Çünkü eski yaradılış kötü alışkanlıklarıyla birlikte üzerinizden çıkarıp attınız.’
(Koloseliler 3:9)

Yalan söylemek İsa Mesih’in dünyada olan Bedeni olarak bilinen kilisesine zarar verir .  Ayrıca İsa Mesih bizim için öldüğüne ve bizim de ruhsal anlamda O’nunla ölüp tekrar diriltiğimize göre,  yeni insanlar olarak eski hayatımızı sıyırıp atarak gömüp bıraktık.

Tanrı’nın Yeni Antlaşma Halkı olarak bu sorumluluklar ve ayrıcalıklarda hevesli olmaya gayret edelim.  Rab İsa Mesih sizi bereketlesin!